دسته بندی کپسول آتش نشانی

دسته بندی کپسول آتش نشانی

دسته بندی کپسول آتش نشانی:یک کپسول آتش نشانی وسیله ایی است که برای

مهار یا کنترل آتش سوزی های کوچک در مواقع ضروری مورد استفاده قرار می گیرد.

باید به این نکته توجه کرد که استفاده از کپسول خاموش کننده آتش برای خاموش کردن

آتش های بزرگ غیرقابل مهار مطلوب نیست و احتمال دارد  حتی جان استفاده کننده را

به خطر بیندازد.نصب و راه اندازی صحیح و اصولی این کپسول ها ضروری است .و با توجه

به نوع آتش تفاوت دارد.به خصوص هر کپسول آتش سوزی یک مخزن فشار قوی دارای

شکل سیلندر و برای جابه جایی قبل حمل با دست است.که می شود برای مهار یا

خاموش کردن آتش استفاده کرد .

دسته بندی کپسول آتش نشانی به 5دسته زیر است

1.کپسول های آتش نشانی آب

2.خاموش کننده های شیمیایی کف

3.کپسول های آتش نشانی مواد شیمیایی و مرطوب

4.کپسول های آتش نشانی گاز و پودر

5.دسته بندی کپسول های آتش نشانی کربن دی اکسید co₂  این خاموش کننده ها برپایه

محیط و انواع آتش سوزی باید مورد استفاده قرار گیرند برای مثال برای خاموش کردن وسایل

برقی نمی توان از کپسول های آتش نشانی آب و گاز استفاده کرد.و یا برای خاموش کردن

آتش سوزی داخل خانه از کپسول های آتش نشانی پودر و گاز.

به تازگی شایع ترین  دسته بندی کپسول های آتش نشانی کپسول های اطفا حریق تحت فشار

هستند.کپسول های کارکننده با کارتریج هم دارای گازهای دفع شونده از راه هرکارتریج هستند.

که این کارتریج ها قبل از خالی شدن سوراخ می شوند.و در کار نیروی محرک برای نشر عامل

خاموش کننده آتش را فراهم می کنند.این نوع کپسول های خاموش کننده آتش به طور معمول

شایع نیستند و اکثرا درشرکت ها و تاسیسات صنعتی کاربرد دارند.

کپسول های آتش نشانی

در ایالات متحده واجب است کمه کم به صورتسالیانه تمامی کپسول های اطفا حریق

موجود درکل مراکز و نواحی صنعتی و ادارای و تجاری به جز در خانه ها تعمیر و سرویس

دهی لازم انجام می شود.افراد سرویس دهنده بر روی کپسول یک برچسب قرار می دهند.

تا تاریخ و نوع سرویس انجام شده را نشان دهد. به طور کلی دسته بندی کپسول آتش نشانی

دو نوع که عبارت هستند از کپسول های با مخازن تحت فشار و کپسول های انجام دهنده

بر پایه کارتریج.

در کپسول های با مخزن های زیر فشار، ماده شیمیایی تا زمانی که فراخوانده نشود در محفظه

باقی می ماند.و بعد از اینکه توسط فرد استفاده کننده فراخوانی شد کار کرده و فعال می شود.

براساس نوع ماده شیمیایی که در مخزن استفاده می شود از نیروهای به حرکت در آمده مختلف

نیز استفاده می شود.در کپسول های خاموش کننده آتشی که از مواد خشک استفاده می کند.

اکثرا از نیترژن استفاده می شود.در کپسول های آب و فوم نیز از هوا استفاده می کند.

روش های خاموش کردن آتش

شیوه های مانع از جمع شدن عوامل آتش زا هستند که با حذف هر یک از موردها

آتش خاموش می شود.

1.پاک کردن اکسیژن یا هوا (خفه کردن)

با کم کردن یا حذف کامل غلظت اکسیژن هوا می شود بیشتر آتش ها را خاموش کرد.

مثل: قرار دادن در پوش بر روی ظرف مایع قابل اشتعال یا انداختن پتوی خیس.

2. حذف یا پایین آوردن حرارت (سرد کردن)

طبق تعریف نقطه اشتعال هر ماده آتش زا برای شعله ور شدن و ادامه آتش

به مقداری حرارت نیاز داشته تا بخارات اشتعال زا در سطح خود ایجاد و با ترکیب

آن با اکسیژن هوا ترکیب اشتعال زا به وجود آورد.تا با دریافت مقداری حرارت شعله ور

شود.اکنون اگر همچنان آتش رخ داده و آتش ادامه پیدا کند، با کاهش دمای ماده

اشتعال زا به پایین تر از نقطه اشتعال آن می توان مانع از بیشتر شدن آتش و آن

را خاموش کرد.

مثل پاشیدن آب بر روی ماده اشتعال زا به علت خاصیت خنک کنندگی آن .

3.حذف ماده اشتعال زا (شیوه جداسازی)

در صورتی که بتوانید ماده اشتعال زا را از مجاورت حرارت یا هوا دور کرد.آتش

خاموش می شود.مثل:بستن گاز ها در آتش سوزی گازها.

4. قطع واکنش های متوالی یا پی در پی

این شیوه آتش سوزی به کمک استفاده از ماده شیمیایی بازنده آتش و یا، مانع از تبدیل

فازه ها به یکدیگر از ادامه آتش سوزی جلو گیری می کند.مثل استفاده از ماده خاموش

کننده پودری در آتش  سوزی مایعات.

برای  کسب اطلاعات بیستر در مورد شارژ کپسول آتش نشانی کلیک کنید.